związki organiczne będące pochodnymi fenolokwasów. Są szeroko rozpowszechnione w prawie wszystkich organach roślin, jednakże na ogół występują w niskich stężeniach. Większe ilości garbników spotkać można w starych i zamierających komórkach.
U roślin substancje te pełnią funkcje obronne przed szkodnikami, bakteriami, wirusami i grzybami. Ponadto absorbują wiele toksycznych związków chemicznych, takich jak np. metale ciężkie, pestycydy, tworząc z nimi mniej toksyczne kompleksy. Garbniki regulują także wzrost i różnicowanie komórek roślinnych. Charakteryzują się cierpkim smakiem. W dużych ilościach występują w owocach borówki, tarniny, czeremchy, w liściach szałwii, w korze dębowej, olchowej, bukowej, jesionowej i innych. Garbniki znaleźć można także w naparach z herbaty. Dopiero w dalszych minutach parzenia herbaty do roztworu przechodzą garbniki, zwłaszcza tanina, które wiążą kofeinę, przez co napar nabiera właściwości uspokajających i działa kojąco, zwłaszcza na błonę śluzową żołądka. To właśnie garbniki razem ze związkami polifenolowymi kształtują smak i aromat herbaty oraz nadają naparom herbacianym charakterystyczny gorzkawy i jednocześnie ściągający smak. Mają one zdolność wyłapywania metali ciężkich i izotopów radioaktywnych z diety. Niestety przy zbyt dużym spożyciu ograniczają równocześnie wchłanianie żelaza, wapnia i magnezu.
