Upcycling jest to proces przekształcania materiałów starych lub nadających się na śmietnik do rzeczy użytecznych, często o pięknym wyglądzie. Założeniem upcyclingu jest powstawanie produktów o wartości wyższej lub niezmienionej w stosunku do przetwarzanych surowców, w przeciwieństwie do downcyclingu, podczas którego wraz z przetwarzaniem dochodzi do pogorszenia jakości materiału. Twórcą powyższego pojęcia jest Riemann Verlag (1999), jednak przykłady postępowania opartego na założeniach upcyclingu znane są nie od dziś. Sytuacjami, które dawniej zmuszały ludzi do przerabiania i ponownego wykorzystywania produktów były przede wszystkim ograniczenie zasobów finansowych lub/i dostępności materiałów. Dziś coraz częściej motywuje nas do tego nasza świadomość ekologiczna. Przykładami upcyclingu z użyciem zużytych opon może być ich przerobienie na elegancki stolik kawowy czy oplecione sznurkiem pufy.
Czy upcycling=recykling?
W procesie recyklingu następuje rozkład surowców (np. papieru, plasiku czy szkła) do podstawowych materiałów, w celu przerobienia ich na nowe produkty, często o gorszej jakości. Z kolei podczas upcyclingowania nie dochodzi do rozkładu materiałów. Kiedy np. potniemy zużytą oponę na mniejsze fragmenty i stworzymy z niej kosz na zakupy, korzystamy wciąż z tego samego materiału. Co więcej taki kosz będzie charakteryzował się większą żywotnością i wytrzymałością w stosunku do kosza tradycyjnego, a więc w tym przypadku nastąpi polepszenie jakości nowego produktu. Jak widać upcycling jest procesem, który wywiera pozytywny wpływ na środowisko naturalne, zmniejszając ilość śmieci trafiających do globalnego strumienia odpadów, a ponadto wiąże się z otrzymywaniem nowych rzeczy o przynajmniej takiej samej jakości jak produkt wyjściowy.